-
1 blandīmentum
blandīmentum ī, n [blandior], flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery: Ibi blandimentum sublevavit metum, Ta.— Usu. plur: blandimenta plebi ab senatu data, L.: adversus plebem, Ta.—Fig., an allurement, pleasure, charm: voluptatis: vitae, Ta.: sine blandimentis expellunt famem, seasoning, Ta.* * *blandishment, coaxing/wheedling behavior, cajolery; favors; charm, delight
См. также в других словарях:
MAXILLAM contingendiritus — apud Sueton. occurrit, in Augusto, c. 94. qui talis erat: Solebant Veteres blandientes puerorum maxillas adprehendere, deinde manum ad os referre. Sic interpretati sunt Critici illud Virg. Aen. l. 1. v. 258. Olli subridens hominum sator atque… … Hofmann J. Lexicon universale
LIBARE Oscula — apud Virg. Aen. l. 1. v. 258. et 260. Olli subridens hominum sator atque Deorum Oscula libavit natae: quid sit, pulchre Serv. exponiit ad h. l. Sane multi molunt ita intelligi, ut summum osculum filiae dederit, i. e. non pressim, sed summâ… … Hofmann J. Lexicon universale
blandimento — pl.m. blandimenti … Dizionario dei sinonimi e contrari
